کد مطلب:313548 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:182
با توسل نجات یافت
حجةالاسلام والمسلمین آقای سید مهدی علوی بخشایشی، صاحب تألیفات كثیره و از علمای برجسته و مدرسین والامقام حوزه ی علمیه ی قم، نوشته اند:
حدود چهارده یا پانزده سالگی، كه مشغول تحصیل علوم دینی و معارف اسلامی بودم، در یك روز تعطیل با جمعی از دوستان برای آب تنی به رودخانه ای رفتیم. دوستانم شنا بلد بودند و از این رو به جاهای گود و عمیق می رفتند و شنا می كردند، اما من چون شنا بلند نبودم در كنار رودخانه - كه عمق آب كم بود - مشغول شستشوی خود بودم، كه ناگهان احساس كردم زیر پایم خالی شد و آب از سرم گذشت. داشتم خفه می شدم. مرگ را در برابر چشمانم می دیدم و فهمیدم كه چند لحظه بعد خواهم مرد.
فكرم كار نمی كرد و نمی دانستم چكار كنم. همچنان در آب غوطه ور بودم كه یكمرتبه به یاد قمر منیر بنی هاشم، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، افتادم. به حضرتش متوسل شدم و عرض كردم: ای ابوالفضل، من دارم غرق می شوم، به فریادم برس! در
[ صفحه 370]
این هنگام احساس كردم كه سرم از آب بیرون آمد و دیگر فرونرفتم. به اطراف نگریستم و چون از ترس زبانم بند آمده بود، نتوانستم دوستانم را صدا كنم. از این رو با لكنت زبان و صداهای بی معنی آنان را به خود متوجه كردم. آنها آمدند و مرا از آب بیرون آوردند.
از حسن اتفاق، نوشتن این كرامت حضرت ابوالفضل علیه السلام مصادف با ولادت پرشكوه برترین بانوی دو جهان، پاره ی تن و میوه ی دل پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم، همسر امیر مؤمنان و مادر والای امامان معصوم، فاطمه ی زهرا علیهاالسلام بود.
حدود چهارده یا پانزده سالگی، كه مشغول تحصیل علوم دینی و معارف اسلامی بودم، در یك روز تعطیل با جمعی از دوستان برای آب تنی به رودخانه ای رفتیم. دوستانم شنا بلد بودند و از این رو به جاهای گود و عمیق می رفتند و شنا می كردند، اما من چون شنا بلند نبودم در كنار رودخانه - كه عمق آب كم بود - مشغول شستشوی خود بودم، كه ناگهان احساس كردم زیر پایم خالی شد و آب از سرم گذشت. داشتم خفه می شدم. مرگ را در برابر چشمانم می دیدم و فهمیدم كه چند لحظه بعد خواهم مرد.
فكرم كار نمی كرد و نمی دانستم چكار كنم. همچنان در آب غوطه ور بودم كه یكمرتبه به یاد قمر منیر بنی هاشم، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، افتادم. به حضرتش متوسل شدم و عرض كردم: ای ابوالفضل، من دارم غرق می شوم، به فریادم برس! در
[ صفحه 370]
این هنگام احساس كردم كه سرم از آب بیرون آمد و دیگر فرونرفتم. به اطراف نگریستم و چون از ترس زبانم بند آمده بود، نتوانستم دوستانم را صدا كنم. از این رو با لكنت زبان و صداهای بی معنی آنان را به خود متوجه كردم. آنها آمدند و مرا از آب بیرون آوردند.
از حسن اتفاق، نوشتن این كرامت حضرت ابوالفضل علیه السلام مصادف با ولادت پرشكوه برترین بانوی دو جهان، پاره ی تن و میوه ی دل پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم، همسر امیر مؤمنان و مادر والای امامان معصوم، فاطمه ی زهرا علیهاالسلام بود.